We the undersigned 115 reproductive health, rights, and justice organizations are dedicated to the protection and realization of human rights for all people, and we are deeply concerned about the United States Government’s decision to withdraw from the Universal Periodic Review (UPR) process, an unprecedented step that signals a worrying retreat from our human rights obligations and the global mechanisms of accountability.

We, the undersigned Afghan and international civil society organisations, write to you, once again, to share our grave concerns regarding the deepening human rights and humanitarian crisis in Afghanistan. We also reiterate the urgent need for the UN Human Rights Council (HRC) to establish an independent international accountability mechanism for Afghanistan (hereafter accountability mechanism) to support accountability for gross and systematic human rights violations and abuses and crimes under international law, including those that were committed in the past and those that continue to be committed across Afghanistan.

In September 2024, UN Women and Global Justice Center issued a report detailing challenges and offering legal guidance to improve the documentation of reproductive violence in crisis and conflict by UN international investigations. These investigations play a key role in guiding international responses, so omitting documentation of reproductive violence can have devastating ripple effects. This Q&A draws from the report to provide information on what reproductive violence is, why its documentation in conflict and crisis situations matters, and how this documentation can be done more effectively.

Our coalition recently developed a joint submission to the UN Human Rights Council before the USA’s upcoming 4th Universal Periodic Review. This submission focused on the significant deterioration of sexual and reproductive rights and justice across the country since the elimination of a federal right to abortion and amid a broader undermining of rights in the USA.

The remit of the UN Special Rapporteur on Violence against Women and Girls’ mandate is to consider the human rights implications of violence against all individuals involved in surrogacy arrangements: gamete donors and surrogates, intending parent(s), and children, once born, from this process...The practice of surrogacy is not inherently coercive or exploitative and does not amount to a human rights violation. Attempts to criminalize surrogacy fall short of the duty of governments to help realize the enjoyment of human rights for all.

El 13 de febrero de 2025, una jueza argentina, María Romilda Servini de Cubria, dictó órdenes de detención contra 25 funcionarios militares y civiles de Myanmar, entre ellos el comandante en jefe Min Aung Hlaing y el comandante en jefe adjunto Soe Win, por la presunta comisión de genocidio y delitos como asesinato con agravantes, abusos sexuales y tortura contra los rohingya. Es la primera vez que se emiten órdenes de detención públicas en un caso de jurisdicción universal en el que se juzgan crímenes contra los rohingya, lo que representa un paso significativo hacia la justicia.

၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ (၁၃) ရက်တွင်၊ အာဂျင်တီးနားတရားသူကြီး Hon. María Romilda Servini de Cubría က ရိုဟင်ဂျာများအပေါ် ဂျန်နိုဆိုက်နှင့် ပြင်းထန်သောလူသတ်မှု၊ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှုနှင့် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်မှုစသည့် ပြစ်မှုများကျူးလွန်ခဲ့သည်ဟု စွပ်စွဲခံရသည့် စစ်တပ်နှင့် အရပ်သား အရာရှိ (၂၅) ဦးကို ဖမ်းဝရမ်းများ ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။ အဆိုပါ(၂၅)ဦးတွင် တပ်မတော်ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်နှင့် ဒုတိယတပ်မတော်ကာကွယ်ရေး ဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး စိုးဝင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ဤသည်မှာ ရိုဟင်ဂျာများအပေါ် ကျူးလွန်ခဲ့သော ရာဇဝတ်မှုများအတွက် ယူနီဗာဆယ် တရားစီရင်ပိုင်ခွင့် (universal jurisdiction) အရ တရားစွဲဆိုသည့် အမှုတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် အများပြည်သူသိရှိရန် ဖမ်းဝရမ်းများ ထုတ်ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ တရားမျှတမှုရှာဖွေရာတွင် ကြီးမားသော ခြေလှမ်းတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ ဤအမှုသည် ၂၀၁၉ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလတွင် ဗြိတိန်ရှိ မြန်မာရိုဟင်ဂျာအဖွဲ့အစည်း (Burmese Rohingya Organisation UK, BROUK) က အာဂျင်တီးနားတွင် တင်သွင်းခဲ့သော စွဲချက်မှ စတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ BROUK က ၂၀၁၂ ခုနှစ်မှစတင်၍ ရိုဟင်ဂျာများအပေါ် ကျူးလွန်ခဲ့သည့် ဂျန်နိုဆိုက်နှင့် လူသတ်မှု၊ အတင်းအဓမ္မ ပျောက်ဆုံးစေမှု၊ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှု၊ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကြမ်းဖက်မှုနှင့် ထောင်ချခံရမှုများ အပါအဝင် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ကျူးလွန်သော ရာဇဝတ်မှုများဖြင့် စွဲချက်တင်ခဲ့သည် (ဤအမှုနှင့်ပတ်သက်သည့် ယခင်မေးခွန်းနှင့်အဖြေကို ဤနေရာတွင် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်)။ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သူ ရိုဟင်ဂျာများနှင့် ရိုဟင်ဂျာအသိုင်းအဝိုင်းအတွက် တရားမျှတမှုနှင့် တာဝန်ခံမှု ရရှိရန် ဤကြိုးပမ်းမှုမှာ ရိုဟင်ဂျာအသိုင်းအဝိုင်းကိုယ်တိုင်မှ ဦးဆောင်လှုံ့ဆော်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် အထူးအရေးပါသည်။